...

jesienna pogoda,
to nawet dobrze,
słońce juz mnie zaczyna dręczyć,
męczy moje zmęczone oczy,
miło jak wychodzi od czasu do czasu zza chmur,
miło jak wieje lekki wiatr,
jest szaro,
i świat nie wygląda jak kolorowanka,

byłem w parku,
prawie każda ławka zajęta,
starsi ludzie,
wspominają,
śmieją się,
są również tacy bez obrączki na palcu,
samotni...
ciekawe ile lat...

pośród nich,
tylko jeden 22-latek spaceruje sam,
tylko on po cichu prosi Boga,
aby mógł tutaj kiedyś spacerować,
z kimś,
trzymając sie za ręce,
rozmawiając,
usiąść na ławce i przytulić sie do siebie...