...

Wstyd mi to przyznać, ale... to mnie chyba opisuje (po części). Tzn. NIE JESTEM na to chory... tylko przejawiam takie cechy... :/

Abulia, zanik, brak woli, przejawiający się w ograniczeniu zdolności do podejmowania decyzji i działania, realizowania projektów, przeważnie z jednoczesnym obniżeniem napędu psychoruchowego. Chory posiada przy tym zwykle świadomość niemożności skutecznego i konsekwentnego działania, co wtórnie pogarsza jego samopoczucie i samoocenę. Abulia (w słabszym stopniu nasilenia - hipobulia) często współtowarzyszy zaburzeniom nastroju, depresjom, melancholii, pojawia się w zespole apatyczno-abulicznym, nerwicach, organicznych zaburzeniach psychicznych, uszkodzeniach płatów czołowych mózgu oraz w schizofrenii. Wśród przyczyn abulii wymienia się predyspozycje wrodzone, genetyczne, mające swe odbicie w konstrukcji somatycznej, a także czynniki środowiskowe, oddziałujące zwłaszcza w okresie dzieciństwa, oraz błędy wychowawcze, m.in. nadopiekuńczość. Abulia pojawia się również w przebiegu toksykomanii, narkomanii, a także in. uzależnień nowej generacji, np. IAD (Internet Addiction Disorder). Uwzględnia się ponadto związki tzw. uzależnień społecznych (np. przynależności do destrukcyjnych grup toksycznych) z pojawianiem się indukowanych (psychomanipulacja), indywidualnych lub/i zbiorowych zachowań o charakterze abulicznym.