| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Siedze w domu...
Nic mi sie nie chce...
Na GG nikogo nie ma... :/
W sumie to, czemu ja sie dziwie... w końcu wakacje...
Kumple nad jeziorem... ja nie byłem w stanie jechać... wczoraj znów do 4 nad ranem siedziałem przy kompie :(
ehhhhhhh...
Wstałem znów na maxa zaspany... oczy to juz ledwo działają...
Chyba ide sie przejść...
Choć by do lasu :
Musze coś ze sobą zrobić...
heh... już 20 lipca... :((((((
Czy poprzez internet można mieć przyjaciół ??
Czy można powiedzieć dziewczynie przez internet, że jest sie w niej zakochanym ??
Czy warto przejmować sie wszystkimi internetowymi znajomościami ??
Od roku szukałem odpowiedzi na te pytania.
I znalazłem.
Nie można mieć internetowych przyjaciół, bo co bedzie kiedy odetną nas od internetu ? Miesiąc bez kontaktu z tą osobą... i czujemy sie dziwnie, jak byśmy niedawno sie poznali.
Nigdy nie można tak do końca poznać tej drugiej osoby.
Nie można powiedzieć dziewczynie przez internet, ze jest sie w niej zakochanym. To słowo trzeba oszczędzić na wyjątkową okazję, na spodkanie na żywo, kiedy znamy tą osobę i jesteśmy pewni co do wszystkich uczuć.
Nie warto sie przejmować wszystkimi internetowymi znajomościami, bo ludzie mają swoje życie, swój świat, swoje problemy, swoje miasto, swoich znajomych...
Warto natomiast poznawać ludzi, rozmawiać z nimi, być szczerym, uczciwym, być SOBĄ.
Warto wysilić wyobraźnię, aby mieć bardziej "rzeczywisty" obraz osoby z którą rozmawiamy po raz 100.
Warto okazywać szacunek, zeby być szanowanym.
Bo nikt nie wie, gdzie i kiedy dane nam będzie spotkać naszych wirtualnych znajomych...
Tu włączone GG, tu czat...
Nikogo ciekawego jak zwykle nie ma, tylko gadają o imprezach, melanżach, itp... juz mnie powoli krew zalewa jak tego słucham.
A moi znajomi są nad jeziorkiem. Mogłem jechać... ale... coś nie "w sosie" jestem.
Nieogolony, zaspany... yhhh.
A w sumie to... chyba nie mam co żałować, bo od 2 godzin nie ma słońca i zerwał sie lekki wiatr.
Dobija mnie jedna rzecz.
Ludzie sie juz za bardzo przyzwyczaili do mojego stylu, do tego jaki jestem i jak spędzam czas.
I np. kiedy wychodze pojeździć na rowerze... to dosłownie takie gały na mnie wytrzeszczają, jak bym... nie wiem... uciekał z domu :
Albo pamietam jak mnie z dziewczyna zobaczyli... heh... aż nie wiedzieli co powiedziec, nawet tego nie komentowali (co niektórzy).
"Boję" sie jak mnie zobaczą spacerującego po osiedlu ;) Bo u nas niestety, mało jest osób które lubią wyjść na świerze powietrze. Oni raczej wolą wdychać pewne "zielone" powietrze...
Miałem pojechać do takiego jednego parku, ale... heh... tak dawno tam nie byłem, ze... nie wiem jak dojechać :(
Ostatni raz byłem tam z panną M. ...we wrześniu bodaj że :/
A wcześniej... dokładnie rok temu, z panną B.
ehhhhh... wole nie wracać do tych wspomnień.
Ciekawe czy... gdybym dostrzegł samotną dziewczynę, siedzącą na ławce, wpatrzoną w jeden punkt, niby czekającą na kogoś... podszedł bym i zagadał ?
hmmmmmm...
Wyłączyli moje uczucia,
tak jak wyłącza sie światło,
moja cisza ich słowa zakłóca,
chcą aby sił mi brakło.
Podeptali moje słowa,
tak jak depta sie pustą puszke,
znów karzą zaczynać od nowa,
znów każde słowo biorą na muszkę.
Strzelają bez ostrzeżenia,
czy trafią mnie w serce czy w głowę,
dla nich nie ma to znaczenia,
oby tylko zlikwidować przeszkodę.
Czasami mam ochotę sie odegrać,
za każdą minutę zniewagi,
lub rzucić wszystko i sie nie przejmować,
ale jak zwykle brak mi odwagi.
Znów siedzę nad kartką papieru,
nie umiem przestać myślec o przyszłości,
wszystko wydaje sie bez sensu,
nie widze siebie w tej rzeczywistości.
Wyciągnij do mnie dłoń swoją,
zajżyj do mojego małego świata,
spraw abym rzeczywistość pojął,
rozkój łańcuch bólu który mnie oplata.
Ucisz krzyk serca mego,
uspokój chaos w myślach moich,
wyślij zaproszenie do świata Twego,
do pragnień, smutków i marzeń Twoich.
Tak jak dzień i noc,
tak i My połączeni na wieki,
zanurzymy sie pod ciepły koc,
a pocałunek mój będzie pieścił Twe powieki.
----------------------------
Napisałem to dawno temu...
i nic sie nie zmieniło...
:(
jednak napisałem jej maila... nie mogłem sie powstrzymać...
nie wiem... czuje taką nieodpartą chęć... troszczenia sie o nią... podtrzymywania ja na duchu... takie typowo przyjacielskie sprawy...
napisałem jej kilka ciepłych słów... po prostu chciałem jej dać do zrozumienia, że martwię sie o nią i chciałem podtrzymać ją na duchu...
odpisała...
nie była zła...
była wdzięczna za te słowa...
:)
------------------------------------
a tak poza tym, to pogoda sie strasznie popsuła :(
kurde... zimno jak nie wiem.
słońce wychodzi tylko na kilka minut... a potem znów wiatr, chmury...
lipne coś te wakacje :
na spacery mi sie nie chce chodzić...
a ostatnio jeszcze sie dowiedziałem, ze mój kumpel znalazł sobie dziewczynę...
hmmmm... cieszę się jego szczęściem, bo chłopak naprawde zasługuje na to... wiele próbował, starał sie... i w końcu dostał to o co walczył...
... kiedy takie szczęście do mnie zawita :(((((